“Dünya çok büyük, durmak için zaman yok”
Ali Kışlak Orman’ın WWOOF Türkiye/TaTuTa gönüllülerinden, arabayla dünyayı gezen Şilili Keila Mena ve Avusturyalı Michael Steubelmüller çifti sorularımızı yanıtladı.
Röportaj: Aslı Gürbüz – Buğday Derneği Gönüllü İletişim Ekibi
Merhabalar. Sizleri tanıyabilir miyiz?
Keila Mena: Şili’de doğdum. 3 yıl önce ilk seyahatim Kanada’ya oldu ve burada düzenli çalıştım. Arada Micheal ile Çin’e seyahat ettik. İki yıl önce benim ülkeme, Şili’ye gittik ve bir süre yaşadık. Sonra, Avusturya’ya gittik. Böylece seyahat halinde olma hissiyatını koruduk. Seyahat etmeye devam edebilmek için yaşadığımız ülkelerde çalışıp para biriktirdik.
Micheal Steubelmüller: Avusturyalıyım. Aşçıyım. Öğrenciyken Avrupa’da seyahat etmeye başladım. Çalışarak ülkeleri gezdim. Üç yıl önce Kanada’da Keila ile tanıştık. Araba ile uzun süreli bir seyahat ederek dünyayı görmeye karar verdik. Avusturya’dan buraya üç ayda aracımızla geldik. Bu, ikimizin de ilk WWOOF/TaTuTa tecrübesi. Öncesinde, Avusturya’da başka bir program ile gönüllü tarım yapmıştık.
Seyahat ederken beklentiniz ne oluyor? Ali Kışlak Ormanı’nı özellikle mi seçtiniz?
Keila: Seyahat bizim için bir yaşam biçimi. Yaşamdan beklentimiz ise, insanlarla bağ kurmak, anı istediğimiz gibi yaşamak ve kendimizle yeniden bağ kurabilmek. Seyahat ederken yerel insanları, kültürü, yemekleri öğrenmek istiyoruz. Bu nedenle, Workaway ya da Wwoofing (TaTuTa) yaparak gezmeye çalışıyoruz. Ali Kışlak Orman’da, kırsalda, yerel kültürle iç içe olduğumuz için mutluyuz. Tabi bir de, Fethiye’de hava güzel olduğu için Avusturya kışından kaçarak buraya geldik.
Ayrıca, permakültür ile çok ilgiliyiz. Avusturya’da permakültür tecrübem var. Micheal da Şili’de tarım yaptı.
Pandemide ülkeler arası seyahat etmek nasıl bir deneyim? Zor oluyordur.
Micheal: Aslında, turist kalabalığı olmadan, ülkeleri olduğu gibi gördüğümüz için mutluyuz. Daha kolay değil tabii ki; ama birkaç avantajı oluyor. Biz turist olduğumuz için hafta sonu kapanmalarından etkilenmiyoruz. Hafta sonu Fethiye’de araba ile geziyoruz, trafik olmuyor.
Ülkeler arası gezdiğimiz için çok fazla araştırma yapmamız gerekiyor; fakat yine de seyahat etmek mümkün.
Bu koşullarda seyahatinizi durdurmadınız. Devam etmek için motivasyonunuz ne idi?
Micheal: Dünyayı görmek! Dünya çok büyük, durmak için zaman yok.
Ali Kışlak Orman’ın diğer gönüllü tarım tecrübelerinizden farkı ne?
Keila: Önceki seyahat tecrübelerimizden çok farklı. Bir kere alan çok büyük. Burada sadece tarım yapılmıyor; yeniden orman yapma amacı var. Ali, burada yanmış orman arazisinden yeniden bir gıda ormanı yaratmak istiyor. Birçok çiftlik ise sadece yenilecek ürün almak için permakültürü uyguluyor. Burada birçok yeni bilgi de öğrendik. Mesela, Ali bize buradaki yanmış toprağa tekrar besin verebilmemiz için kompostu ve özellikle solucan kompostunu nasıl kullanabileceğimizi anlatıyor.
Ali Kışlak Orman çiftliği hakkında hazırladığımız yazıyı buradan okuyabilirsiniz.
Burada bir gününüz nasıl geçiyor?
Micheal: Ali’ye koyunların ağılının yapılması ve hayvanların bakımı için yardım ediyorum. Marangozluk yapıyorum. İş bittikten sonra kitap okuyoruz, film izliyoruz; çamaşır gibi günlük işlerimizi hallediyoruz. Sonraki seyahatlerimiz için araştırma yapıyoruz.
Keila: Micheal Alman tarzı, onun sonraki seyahatimizi şimdiden araştırması lazım. Oysa ben çok rahatım, biz Güney Amerikalılar rahatızdır (gülüyor).
Bir çift olarak seyahat etmek nasıl? Seyahatinizi nasıl etkiliyor?
Micheal: Bence sorumlulukları paylaştığın için daha kolay oluyor. Yalnız olunca sorunları çözmek için endişeleniyorsun. Mesela bu dönemde maske ile yalnız seyahat etmek gerici olurdu. Fakat; diğer insanlarla bağ kurmak zaten yanında sevgilin olduğu için zorlaşıyor. Çünkü, diğer insanlara bağlı olmana gerek olmuyor. Buna dikkat ederek, burada kalacağımız bir aylık süre içinde, diğer gönüllülerle bağ kurmaya, paylaşmaya çok önem veriyoruz.
Keila: Ben iki kişi gezmeyi daha çok seviyorum. Seyahat sırasındaki hislerini, gözlemlerini seni anlayabilecek biriyle paylaşabiliyorsun.
[…] gönüllüleri Keila–Michael çifti ve Banu ile gerçekleştirdiğimiz röportajı buradan […]
Harika.Çok beğendim.Sizi ,yarattığınız yaşam kültürünüzü ve felsefenizi kutlamamak mümkün değil.Bir coğrafya öğretmeni olarak doğrusu çok etkilendim.Hastalık bitince öğrencilerimle sizleri ziyaret etmek isterim doğrusu.Edirneden selamlar…